Video | 18 december 2017 | 2 minuten
De discussie over meer diversiteit aan de top van bedrijven lijkt een schaamlapje voor niet ‘ordelijk’, misschien zelfs ‘ondeugdelijk’ bestuur.
Die onthutsende conclusie wordt in de nieuwste uitzending van Governance TV getrokken door Filia Kramp, ervaren bestuurder en toezichthouder in de zorg, en Siebe Sonnema, Turnaround expert en commissaris. Wat hen betreft wordt het hoog tijd om die mist sluier weg te trekken.
Keer op keer steekt het woord ‘diversiteit’ de kop op. Zeker als het om een vrouwenquota aan de top gaat. Een verkeerde discussie menen Filia Kramp en Siebe Sonnema. “We moeten het niet hebben over eendimensionaal M/V diversiteit, maar over inclusiviteit. Het gaat erom wat je doet en niet om wat je uitstraalt”, stellen beiden.
“Goed bestuur betrekt iedereen die relevant is binnen en buiten een bedrijf bij de beslissingen. Met die inclusieve aanpak verzeker je de continuïteit van een organisatie het beste”, meent Filia Kramp. Als Surinaamse is ze veelvuldig geconfronteerd geweest met ‘Excuus Truus’-gedrag aan de top, iets dat ze een onwenselijk zwaktebod vindt.
Wat Siebe Sonnema betreft – in het bestuur van de NCD verantwoordelijk voor de Governance portefeuille – ontaardt de diversiteitsdiscussie te vaak in een oneigenlijk machtsspel: wie bepaalt? Dat heeft, vindt hij, niks te maken met de kwaliteit van de besluiten die nodig is: “Als macht de alles bepalende factor is zal inclusiviteit ver te zoeken zijn en mag je je afvragen wat zo’n bedrijf wel niet laat liggen aan kansen en betere resultaten”.
Beiden zijn van mening dat inclusiviteit gaat over voorbeeld stellend gedrag aan de top, maar ook hoe zich dat breed verbreidt binnen de organisatie. Dat hoeft niet altijd te betekenen dat elke vorm van diversiteit in de top is vertegenwoordigd. Integendeel, het gaat er om dat alle omgevingsgeluiden- en omstandigheden goed worden ‘vertaald’. Dat betekent goed luisteren – met een adviesraad of themagroepen – en daadwerkelijk handelen op die signalen, niet het modieus ‘meepraten’ als afleidingsmanoeuvre.